Μία υπέροχη μέρα!!

Σήμερα μετά από καιρό ήταν η ωραιότερη μέρα που πέρασα με τον άνθρωπο που αγαπώ.Ήρθε να κάνουμε μπανάκι...Είχε έρθει και το σάββατο αλλά δεν περάσαμε και τόσο καλά λόγο της ψιλογκρίνιας μου (ε ναί λοιπόν είμαι γκρινιαρούλης....τι να κάνουμε??).

Είχα τόση ανάγκη να περάσω σήμερα μαζί της όμορφα για να επανορθώσω για το σάββατο!!Νομίζω ότι τα κατάφερα μια χαρά γιατι όταν έφευγε με το ΚΤΕΛ το πρόσωπό της έλαμπε από ευτυχία-όχι πως το δικό μου πήγαινε πίσω-.Δεν ήθελα να φύγει..."αχχχχχ άτιμη κοινωνία" μονολόγησα "γιατί να μην μένουμε ποιό κοντά?"

Δεν έχουμε παράπονο πάντως αν και μένουμε κοντά στο δύορο μακριά βλεπόμαστε πααααάρα πολύ συχνά (4-5 φορές την εβδομάδα)και τώρα πού είναι καλοκαιράκι έρχεται ποιό συχνά
λόγο της θάλασσας (έχουμε ωραία θάλασσα τι να κάνουμε??χιχι).

Ήρθε και κατηφορίσαμε πρός την παραλία.Με το που φτάσαμε άρχισαν και τα πρώτα πειράγματα...αφού μπλαστρωθήκαμε με τουλάχιστον 7 στρώσεις αντιηλιακού βουτήξαμε.
Το τι παιχνίδι και το τι γέλιο κάναμε δεν περιγράφεται ήταν μοναδικά!!Όταν βγήκαμε και κάτσαμε για να απολαύσουμε τον καφέ μας το cidi μουσικής που έπαιζε το μαγαζί ήταν ερωτικά τραγούδια...άλλο που δεν ήθελα να της αφίερωσω τα περισσότερα αφού πρώτα είχα σηκωθέι και έκανα πως τραγουδούσα έχοντας σαν μικρόφωνο το μπουκαλάκιον από το αντηλιακό-μέγα σόου....άλλο να σας το λέω κ άλλο να το βλέπετε..-.

Με τα πολλά ξαναπέσαμε στην θάλασσα....όταν βγήκαμε και είχαμε τυλιχτεί με τις πεσέτες μας την είχα πάρει αγκαλιά όπως ακριβώς της αρέσει και της ψυθίριζα λόγια αληθινά βγαλμένα μέσα από την καρδιά μου και αφιερωμένα στο μοναδικό ίσως άτομο (χωρίς υπερβολή) που μ έμαθε ν αγαπώ αληθινά!!Είναι τόσα πολλά αυτά που νοιώθω για εκείνη που μερικές σειρές οι λέξεις σε τούτο δω το blog δεν φτάνουν.

Δυστυχώς πέρασε η ώρα και ήρθε η ώρα της επιστροφής!Στην στάση που περιμέναμε για το ΚΤΕΛ παρατηρούσα τα μάτια της και ήταν σαν δύο μικρές πυγολαμπίδες.Αυτό μ έκανε να καταλάβω ότι πέρασε όντως υπέροχα (αυτό μ έκανε να είμαι ακόμη ποιο χαρούμενος!!!)Το είχαμε και οι δύο ανάγκη καθώς περάσαμε μία εβδομάδα με αρκετές διαινέξεις και κόντρες χωρίς όμως στην ουσία να μαλλώνουμε!Το λεωφορείο ήρθε κ έφυγε...έπιασα τον εαυτό μου να δακρίζει....

Ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές η μορφή της βρίσκεται στο μυαλό μου και η γεύση του φιλιού της στο στόμα μου!...Ήταν απλά μία υπέροχη μέρα!!

Υ.Γ=Σε μία εβδομάδα φεύγω για το νησί μου...δεν θα μου λήψει γιατί θα είναι κ εκείνη εκεί...εστω για 15 μέρες!και εκεί θα περάσουμε ζουυυυυυυυυύπερ!!!




Μ αυτήν την ανάρτηση ήθελα να σας πω μικρά μου βατραχάκια το πόσο ερωτευμένος είμαι!!!Το τραγουδάκι αφιερωμένο στο μουτράκι μου....

ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΒΡΑΔΥ!!ΦΙΛΙΑ!